یادش بخیر . قدیما وقتی بهش زنگ میزدم یا اس ام اس میدادم و میگفتم باات میخوام باشم و میگفت نه چه حالی میشدم احساس میکردم دنیا معنایی نداره .
اما امروز وقتی بعد از ۳ ماه اس ام اس میدم و میگه منتظرم نمون ناراحت نمیشم .راهم و گم نمیکنم امروز مصمم تر میشم
به خودم به ایندم
این روزها بیش از پیش , تغییراتی که به واسطه اتفاق هایی که در اطرافم داره می افته , ارزش هایی که امروز برام بی ارزش شدن , بودن ها و حس هاییکه این روزها فقط خاطراتشان برایم به جا مانده است در خودم به وضوح حس میکنم . و تنها نکته مبهم این روزهایم با این تغییرات روزانه ام حسی ست که هنوز نمیگذارد من از خود دور تر شوم و شاید تنها امید برای... . خیلی چیزهای فراموش شده در خود را دوباره نو کردم تا باز امیدی در من زنده شود که روزی به خود بر میگردم .
دیگه نمی خوام برات گریه کنم فقط برای دلتنگی هام گاهی ! دلم برات تنگ شده !