یادداشت های شخصی من از روزگاری که گذشت و میگذره

یادداشت های شخصی من از روزگاری که گذشت و میگذره

یادداشت های شخصی من از روزگاری که گذشت و میگذره

یادداشت های شخصی من از روزگاری که گذشت و میگذره

زخم

این جایی که نمک می پاشی زخم است . کهنه است اما من گریه نخواهم کرد. این طور که لب خند می زنی می سوزد دلم.
نظرات 5 + ارسال نظر
بهار دوشنبه 28 دی‌ماه سال 1388 ساعت 02:01 ب.ظ http://azalia.blogsky.com

چه تلخ و البته چه دلنشین نوشتی !!!!

بهار دوشنبه 28 دی‌ماه سال 1388 ساعت 10:36 ب.ظ

حتی شنیدن صداش باعث میشه...
یا فکر کردن به خاطراتش...
امیدوارم بتونی فراموش کنی....
اگه هنوز دلت اونجا نباشه میشه...

زهرا سه‌شنبه 29 دی‌ماه سال 1388 ساعت 08:22 ق.ظ

تا کی این تلخی با تو می مونه؟

تا کی همش حسرت و حسرت........؟

تا کی........ واقعا تا کی؟؟؟؟؟

زن بیقرار شنبه 3 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 11:47 ق.ظ http://nww.blogfa.com

:(

خانومی سه‌شنبه 6 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 11:22 ق.ظ http://vanda59.blogfa.com

چرا اینقدر تلخ؟؟؟؟!!!!!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد