و من عاشقی را سخت ترین کار جهان می دانم!
ای بی خبر نکند
مشقتی به جانت بخری بهر آن کس که ندارد ثمری
در وجو دش نیست ز پاکی گوهری
و محبتت ندارد در دل سخت از سنگ سیاهش اثری
این سخن بشنو تو از من :
نکند دست به آزار دل خود بزنی
که پشیمانی تو باعث خوشنودی اوست!!!
و من عاشقی را سخت ترین کار جهان می دانم!
نکند گوش به فرمان دل بی خبرت
بروی در پی یک در به دری
پا گذاری به بیراهه ی راه عشق ناشناسی...یا که یک رهگذری...
دوست من !
عاشقی سخت ترین کار جهان است و ندارد ثمری
نکند...!
سلام !
سلام زندگی !
سلام امید!
سلام نفس!
سلام باران!
وای نمی دونید چقدر دلم برای زندگی و نفس کشیدن تنگ شده!
حس می کنم خیلی وقته که نفس نکشیدم ...لذت نبردم...انگار
سال هاست که حبس بودم!
وای که چقدر قفس بده
اما...
از امروز می خوام دوباره
شاد باشم
نفس بکشم
و زندگی کنم...
پس
سلام زندگی!
ببین بوی بهار می آید ... بوی سبزه ... بوی تازگی ...
اما ... نه دل من خواب نیست که برخیزد . او مرده!
و دلی که کشته ی دست روزگار باشد
با هزاران بهار سبز تر از سبز نیز زنده نخواهد شد!
و تو همان دست روزگاری!
بسوزان که کار آتش سوزاندن است.
می روی و بی خبر زین جان از تن خسته ای
مثل شیری کز قفس بعد از زمانی رسته ای
التماس چشم من به چشم تو بیهوده است
دیرگاهیست کوله بار این سفر بر بسته ای
**************************
**************************
نرگس چشمان او بربود دل را مست مست
تا که شد قلبم شکارش از برم او زود جست
یا دلم از او ستانید یا خودش باز آورید
زین دو یک اجرا کنید یا مرگ این تن واجب است
من هستم و او هست و دگر هيچ كسي نيست
آنقدر سكوت است صداي نفسي نيست
من رام ميان هر دو دستش چو عروسك
اي واي كه از اراده ام هيچ خبري نيست!
پیمان نبسته را گسستیم باز هم
این راه نرفته را ببستیم باز هم
سی روز الهی العفو همه تا ملکوت
صد حیف که توبه را شکستیم باز هم!
لا فتی الا علی
و لا سیف الا ذوالفقار
شهادت غریب کوفه را به همه دوستان تسلیت می گویم.
ای کاش :
رهروش باشیم و ای کاش شفیعمان باشد در محشر.
التماس دعا !
چه بد با این رهگذر تو تا کردی
نمی شمارم جرم تو را ولی گل من
تک تک لحظه ها را جفا کردی
خموش ماندم ولی ز دو چشمت
شنیدم به گمانم خودت حیا کردی
نیستی نادم ز کرده های بدت!؟
فقط و فقط تو ادعا کردی!!؟
گرمی مجلسمان بودی خود تو
جشن کوچکمان را عزا کردی
زیر لب گفتی شنیدم خود من
که برای رفتنم خدا خدا کردی
آویختم به ضریح نگهت ولی
چه آرام چنگ من تو وا کردی
باشد به احترام نگاهت سخن نمی گویم
تو خود بگو این معرکه چرا به پا کردی؟
حرف مرد یک کلام می روم دگر
اگر چه برای رفتنم تو هم دعا کردی
ز کودک آدمی که نطفه اش با شهوت جان گرفته!!؟
چه انتظار می رود!!؟
زهی خیال باطل ...
زهی خیال محال...
ان همه پیمان که بستی را شکستی
دوستان و دشمنانت راست گویند
چه نمکدان شکنی دگر تو هستی!
دیگر از دست تو دلگیرم ، برو
در حصار عقل و تدبیرم ، برو
قید عشق و عاشقی را من زدم
بی تو من دیگر نمی میرم ، برو !
گل به خار می خندد ...
و خار ... سکوت
گل پرپر می شود
به تو می گویم ای رفیق :
مسخره گر سخت کیفر می شود!!!
تو تحمل کن..
کیفر می شود ... پرپر می شود
به تو گفتم به تندی با کسانی !!؟
به اخمی تو بگفتی هی فلانی !
گمان هرگز مبر گر با تو هستم
همان که لحظه ام پر کرده آنی!!
می کند با این دلم سودای جنگ
می بشد یارم کسی سیمین تنی
دلبری چون سنگ دل هم پای سنگ
نازکی چابک سواری پر گهر
می دهد او شربتی همچون شرنگ
هر کسی بیند ورا مجنون شود
نیست هر لیلا به مانندش زرنگ
هر دمی با این دلم سازی زند
من ندانم چون کنم دلدار شنگ
قلب باران برد ودیگر پس نداد
آن عزیزی کو نکرد آنجا درنگ